Ozandır...

Ozandýr...

Hatýrlayýp, onu bilin
Saygý duyar, Oðuz elin
Hep doðruyu,söyler dilin
Dedem Korkut bir ozandýr..

Allah diye, diye erdi
Odun olsun, doðru derdi
Hoþgörüye,bir çul serdi
Yunus Emre bir ozandýr..

Ozan oldu, geldi dile
Yaþamýnda, yoktur hile
Sahip olun, ele,dile
Hacý Bektaþ bir ozandýr…

Tövbesini, herkes bozsa
Þaþýrýpta, yoldan azsa
Kim ne yazar, ise yazsa
Mevlana’mýz bir ozandýr

Bulmuþ þahlar,en þahýný
Boylamýþsýn, daracýný
Düþünürüm günahýný
Pir Sultan’ým bir ozandýr…

Gönüllerden, almýþ yara
Bu ateþle, attý nara
Kendi benim, gibi kara
Karacoðlan bir ozandýr…

Çok beylere, koydu karþý
Kýr atýyla, geçti arþý
Türküsüyle, inler çarþý
Köroðlu’muz bir ozandýr...

Efkarlanýp, sazý çaldý
En sonunda, murat aldý
Niksar’ýma, geldi, kaldý
Þair Emrah bir ozandýr...

Eþi yoktur, gezsem arþý
Düþmanlara, çýkmýþ karþý
Yazmýþ bize, Milli Marþý
Mehmet Akif bir ozandýr...

Hep yurdundan, oldu ayrý
Þiirlerde, buldu hayrý
Daha neler,diyem gayrý
Nazým Hikmet bir ozandýr...

Hastalandý, görmez gözü
Parýldýyor, lakin özü
Türkü oldu, her bir sözü
Veysel Baba bir ozandýr...

Unutmadým, geldi akla
Ezgisini,telde sakla
Hep iç içe,oldu halkla
Mahzuni’miz bir ozandýr...

Ozan olan,canlar andý
Þiirlere, ekmek bandý
Hamdý,piþti, arýk yandý
Ulvi Mehmet bir ozandýr…

Ulvi mehmet
Sosyal Medyada Paylaşın: