Köz sinemi söndürdüm, çekemem züllerini Kýsasa kýsas ise, terkedildiðini bil Zafer edam yoksa da, savurdum küllerini Tozlu aþiyan yollar, silindiðin gibi sil
Savrulduðum fýrtýnan, baþka türlü kesmezdi Bulutlara toslayýp, yaðmurla yarýþ yaptýn Duru sevdamda nazdýn, deli rüzgâr esmezdi Ruhun bile duymuyor, taþlý sarp yola saptýn
Ýþlenmiþ pýrlantaydým, deðerimi bilmedin Ölesiye deðilmiþ, sevda diye serdiðin Gönlümdeki izini, isteyerek silmedin Peki, þimdi ne oldu; mutsuzluða erdiðin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.