uykularým
en kuytumda sakladýðým
her gece
baðrýnda sýzdýðým
günaydýn
/derinlerde muhafaza ettiðim
özlemlerim
nüksetmiþti gözlerimden
parmak uçlarýma/
dudaklarýndan ben dökülsün
süz beni yüreðinin gergefinden
ok misali düþlerimiz fýrlasýn
saklandýðý yerden
/ayan beyan düþüncelerin
en mahrem cümlelerin
zinhar geriye dönüþü yoktu/
ay ýþýðýnýn altýnda
bir sokak ressamýnýn
darbeleri sonrasýnda
can bulan
nû bir tabloyum artýk
tedirgin
ve soluk soluða
ansýzýn
bir gece vakti gel
hani için titrer
mahçupça baþýn öne düþer
iþte o ân
kýskývrak yakala soluðumdan
anahtar gözlerin
ve
dolaþýrken narin ellerin
bedenimde
ey þiir
uzun hasretler birikmiþ sinemde
yusuf ve züleyha aþkýna
erken final yaparsam
beni yargýlama
anarþist duygular
detone olmuþ bir sesle
çýðlýk çýðlýða
kol geziyor þiirde
seni kendime ihbar ediyorum
þairin elleri dolaþýyor
þiirin tam da göbeðinde..
özlem’ce