Bir samanlýkta doðuruyor beni Meryem yer yýrtýlýyor kaðýt gibi ah benim kalbim! ne rüzgarlar ölüyor kanatlarýmda yastayým melek bölüyor ýþýðý o rüzgarlar pamuk þekerinden iradem eriyor sonsuzluðunda gel kýyam gel et gel diril hadi savur beni kýrýk bir bahçeye Sende sus artýk Mansur yaðdýrabilir misin yaðmur sancý buymuþ melek gider ayak harlanýrmýþ ya mum iþte bende bir ateþ kývrýlýyor uysal bir ateþ melek benimle uyuyor kutsal yüzün aþkýna! bebek kokularý aþkýna! yaz gelinleri aþkýna! kýr çiçekleri aþkýna! gel kýyam gel et gel diril hadi ölen bir evrene... ah benim kalbim! ne yortular iþledim hiçliðime bir fýsýltýn aþkýna konuþ melek! bana O’ndan haber ver Sende sus Mansur! aklýn sana bir oyun etmiþ kaç kurban kestim içimde ve bir küp çamur buldum melek maksadým doðurmaktý kendimi iþte bu hale geldim melek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sanrı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.