Son Veda Zamanı

Doðduðum gibi atladýðým þu yaþam serüveni
Ve üzerimdeki silik piþmanlýk ,
Atýlan her tokatta hatýrlatýyordu ;
Yalnýzlýðýn bir bekçisi olduðumu...
Bir uçurumdu hayat.
Hayallerim uçtu...
-
Her zaman yoksun kalýnmýþ bir sevgiydi bu hayat.
Efsanelerden ibaret.
Ve asla gerçekle yüzleþmeyen karanlýk gibi...
Bir ara gitmeye çalýþtým yalnýzlýðýn sýðýnaðýna.
Ve kendimi buldum yeni bir dünyada.
Ve o günden beri baþladý sessizlik.
Konuþan her yaným ;
Yok þimdi...
-
Kayboldum o dünyada.
Aldandým renklere.
Gözüme boyalardan bir renksizlik yarattým
Ve bunu aþk sandým.
Herkese öyle anlattým...
Kendimden utanmaktan , utandým...
En kötüsü piþmanlýklarýmýn ortasýnda çaresiz kaldým.
Piþman olamadým...
-
Yaþanýlan hatýralarýn üzerine çekerler bir çizgi.
Seni ve senden kalanlarý ,
Hiç yaþamamýþ gibi yaþarlar...
Bende umutlarýmý kovalamýþtým bir ara.
Sonralarý , yetiþemedim zamanýn hýzýna.
Ve aynalarda aldým soluðu.
Baktýðým bir yabancýydý sanki...
-
En son soðuduðum güne düþtüm.
Ve kalkamadým hesap sorar halde aynalardan...
Ne dipsiz uçurummuþ yaþamsýz kalmak ,
Yaþadýðýn her güne onsuz
Yaþayamadýklarýna onunla bakmak...

Vesselam
Sosyal Medyada Paylaşın: