YOLCULUĞA ÇIKTIM

YOLCULUÐA ÇIKTIM

çýktým bir yola sade önüme bakarak yürüyorum
fark ediyorum ki, yürüyen ayaklarým
benliðimi yok, ben yokum,
geri dönüyorum,benliðiimi de alýyorum

gökyüzüne bakýyorum
mavinin güzeliðini, fark ediyorum
nasýlda güzelmiþ,
baþýmý kaldýrýp da görmemiþim ki
güzelliðini fark edebiliyim

yürüyorum ,yürüyorum,
uzun zaman ayaklarým yorulana kadar
yürüdüm ,bi anda kendimi
çiçeklerin arasýnda buldum
renk renk,mis kokulu çiçekler
demet , demet topladým

kuçaðýma aldýðým ,arasýna sevgimide kattým
yolculuguma devam ediyorum,
karþýma çýkan ,insanlara
renkli ,arasýna sevgide koydugum çiçeklerimi
sunuyorum,çok mutluyumdum ki !

kimi kýrýp atýyor hunharca
kimi uzun, uzun ne ifade ediyor ki
bu diye düþünüyor,
kimi çiçek tutmasýný bile bilmiyor ,
artýk elimde çiçek kalmadý,

ben yoluma devam ediyorum
yüreðimde sevgimle,
kulaðýmda doðanýn sesiyle,
ruhumda ilahi aþkla,
güzeli verenin güzelliði,
bitmeyeceðine inanarak,
yoluma yolculuðuma son deme kadar devam ediyorum.....sessiz çýðlýk..nry demirtaþ.....

Sosyal Medyada Paylaşın: