Annem her şeyi biliyor
Annem tülbent oyalýyor, hayatý oyalar gibi
Zamana inat bir sükuneti var parmaklarýnýn
Ben kendimi oyalamaya çalýþýyorum kitaplarla
Ýçimde daðlar devriliyor
Sussam
Sessizliðinin gürültüsü saðýr edecek kulaklarýmý
Konuþsam
Ýpi kaçacak ördüðüm duvarlarýn
Yýkýntýlar arasýnda dolaþmak arzumu öteliyorum
Yýkýlmak arzuma raðmen
Biraz daha sevmeli beni annem
Biraz daha sevmeliyim onu
Tamamýna ermeli en az bir þey yaþarken
Mevla’ya eli boþ gitmemeliyim.
Annem çayýmý tazeliyor
Bardaðýmý alýp odadan çýkýyorum
Yaralarýna tütün basanlarýn dalgýnlýðýyla açýyorum pencereyi
Yine göðsüm aðrýyacak üþütmekten
Baþka bir korkuya odaklanacaðým bir süreliðine
Annem kapýyý çalýp yanýma gelirken
‘’bir sýkýntým yok’’ diyor yüzüme yayýlan tebessüm
Annem her þeyi biliyor ne hikmetse
Ýnanmýþ gibi yapýp, saçlarýmý kapatýyor
‘’ne güzel yakýþýyor tülbent yüzüne’’
Sigarayý söndürüyorum küllüðe.
Annem!
Ne güzel yakýþýyor sevmek gönlüne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.