Bir güneþ yakar beni, yazlarý Bir de sen, dört mevsim... Mutluluk; güneþti, doðunca seni bana getiren Parlak bir yýldýzdý seyrettiðimiz, kumlar üzerinde uzanýrken..
Hissederken dokunduðunu Diken diken tüylerim Yangýn yeri bedenim... Yakarken beni sözlerin Nazire yapar dokunuþlarým.. Mutluluk; dündü, en güzel geceyi hatýrlatan.. Mutluluk; bugündü, dakika dakika seni yaþatan.. ..ve heyecanlanýrken yüreðim Titrerken bedenim Mutluluk; ertesi gündü, sonunda sana kavuþmak olan...
Kuþ sesleri duyuyorum, türkü misali Bir de sesin, þarkýlarý susturan.. Mutluluk; yüzlerce þarkýydý, hepsi bizim olan..
Geceler seni anlatýrlar bana Mutluluk; uyumaktý, kapatmaktý gözleri aklým sana tutsakken
Bazen kabus görür ya insan, Zindan olur ya gece! Mutluluk; uyanmaktý, açarken gözleri Sen’de özgür kalýrken...
Ezberimdir suretin gönlüme, aklýma Mutluluk; Sen’din, aklýmýn mana evrenini terk ettiren...
Seni düþler, Seni yazarým Mutluluk; kýsa bir þiirdi, adý mutluluk olan...
Mutluluk... Sen, Ben, Biz...
Ýsmail ALTIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismailtr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.