(....Seni anadilimde sevemedim ama yüreðimin anavataný senindi, senindim… Düþleri talan edilmiþ, þiirsiz, esmer, kýsa saçlý bir adam görürsen beni hatýrla.… Bir gölge peþinde sürüklenen mecnunlar gibi; çýðlýklarý rüzgara karýþmýþ bir adam ölüyor gurbette… O da bir zamanlar aþýktý...yolculuklara ve þiire ölürdü…)
Kömürleþmiþ bir aþkýn kapkara küllerindeyiz, Yüreklerimizde kuþkulardan denizler.!
Dilinde nefretin binbir türlüsü, Susturup kapýndan kovduðun gün öldüm,
Bir tutam nefrette, masmavi bir aþký boðacak kadar ölüsün,
Ah, bir hatýrlasan ilk gülüþünü.! Arayan hep odur diye sesine koþmacalarýmý…
Çocuklarýmdan önce sana dualarýmý, Alacakaranlýkta kýrlangýçlar bahar yemini etti, Duramam artýk talan edilmiþ gözlerinde.! Duramam kurþunlanmýþ paslý düþlerinde….
Bir mahpus en çok kuþlarý ve bulutlarý özler, Ben de vanilya kokulu ellerinde yüzümü…
Yýldýzlar kentin ýþýklarýyla gizlice söyleþirken, Ve terkedilmiþ güney köylerini sis basarken, Beni düþün… Hatýrla, sende öðrenmiþtim ilk kez aðlamayý…
Ýbrahim EROÐLU 14 Aralýk 2009 Yalýkavak/Bodrum Sosyal Medyada Paylaşın:
ALPEREN OZAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.