Ne zaman karýþsam hayatýn içine Aklýmda hep babamýn nasihati Bu yüzden düþünmeyi unutmuþumdur kendimi Bütün heveslerimi koymuþumdur bir kenara Kenarsýz bir yaþantým da olmadý ya!
Hayat adam olanlarý sevmese de Biz adam olmayý sevdik, baba nasihati bildik Ve hep dedik ki “Varlýðýmýz bir damla su ve damla olmayý bilenin, denizden olmaz korkusu!”
Çocuktum Delice severdim oynamayý ama Misketlerimi oyunlarda kaybetmedim hiç Hep kendi ellerimle verdim diðerlerine Yenilmek nedir öðrendim de Yenmek nedir öðrenemedim, öðrenemeyeceðim de
Paylaþ demiþti babam, paylaþ oðul Paylaþmak güzeldir! Mesela; Düþünüp bir fakiri Ýçtiðin suyu, yediðin ekmeði Umudunu, hatta korkunu Döktüðün terini, Sevincini, mutluluðunu, neþeni Acýný, inancýný Her þeyini paylaþ oðul, Paylaþtýkça arýnacaksýn Paylaþtýkça insan olacaksýn…
Sonra devam etmiþti Bir tek öfkeni paylaþma oðul Çünkü Öfke hýrsýn sesi Þeytanýn nefesi Maðlubiyetin çýkýlmaz kafesidir… Unutma! Öfkesini yenenin maðlubiyeti galibiyet Öfkesine yenilenin galibiyeti maðlubiyettir Ve unutma oðul! Paylaþtýðýn her öfke, hem insanlýða, hem de kendine eziyettir
ÝHSAN TURHAN
21 ÞUBAT 2013_PERÞEMBE SAAT 18 00 Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.