Gönül yaram
Gönül, nereden geldin? Þu aleme,
Mahkum ettin sen beni bir zalime,
Beni periþan ettin bak halime,
En çok acýyan yaram gönül yaram.
Gönül, içimi yaktýn aþk narýyla,
Yüreðimi daðladýn bir sevdayla,
Beni kalbimden vurdun hançerinle,
En çok kanayan yaram gönül yaram.
Gönül, bir çok mecnunu sen delirttin,
Nice züleyhalarý sen aðlattýn,
Onlara umut verip çöle attýn,
Dermansýz kalan yaram gönül yaram.
Gönül, sen konuþursan anlayamam,
Pek çok acýmasýzsýn anlatamam,
El kollarý baðlarsýn dayanamam,
Tabipsiz kalan yaram gönül yaram.
Gönül düþürdün beni el diline,
Topla aþk bavulunu al eline,
Seninle baþ edemem git iþine,
Çaresiz kalan yaram gönül yaram.
HARUN TAÞDEMÝR
20 02 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.