Konuþmayan dillerde, hissedilen bir seda
Gözlerden düþen yaðmur, sesi kalýr kulakta.
Yürekte yanan alev, gözde buðulu veda
Acý tebessüm kalýr, sonunda o dudakta.
Gonca iken dalýnda, gün aþýðý çiçekler
Güneþ gitti gidecek, ayýn yolunu bekler
Ömrünün son deminde, rengarenk kelebekler
Deniz ile sahili, öpüþünce þafakta.
Baþka mimarlar çizer, sevdanýn yazýsýný
Tatmayan nerden bilsin, gönlünün sýzýsýný
Rabbim dertli yaratmýþ, kullarýn bazýsýný
Görürsün birer, birer, saçýna düþen akta.
Sevgi denen gerçeðin, yalan olduðu yerde
Gündelik oynaþlarda, derman olmazmýþ derde
Gökyüzü mavi olur, sevda var ise serde
Umutlar meyve verir, göz dikilen afakta.
Uzaklara dalýp da, mýrýldanýp bir þarký
Gerçek ile yalanýn, olmalý elbet farký
Sevgiyle döndürmeli, talih denen o çarký
Gamzeler bayram etsin, öpülen gül yanakta.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.