Sen sevmesen de kalemim seni yazar. Beni kurþun deðil vedasýz gidiþin yakar. Ardýndan gözlerim yollara öylece bakar. Gör gülüm gör bak seven kalp nasýl yanar.
Ýlhamýmýn son damlasý kaldý yazan kalemde. Giderek kurutun sen narçiçeðimi bahçemde. Sana olan aþkýmý yazacaðým sen gelmesende. Vedasýz gidiþini þiirlerim ile getireceðim dile.
Anla kalpsiz anla vefasýz seni çok seviyorum. Seni canýmdan çok sevdiðim içinde ölüyorum. Her geçen gün adým adým acý sona yaklaþýyorum. Bu ayrýlýðýn sonuna bir ölüm çare onu biliyorum.
Narçiçeðimin reva gördüðü ömrün son deminde. Þiirlerim yazýldýðý beyaz sayfalarýn son ikliminde. Ölüme þarkýlar þiirler söylenir lal olan bu dilimde. Anla zalim narçiçeðin ismi asla silinmez kalbimde...
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.