Kalbimde aklýmda hep korkuyla yaþýyorum. Yaþadýkça da sevdamý kalbim de taþýyorum. Çok sevmenin bedelini ben böyle ödüyorum. Sensiz ýssýz bir köþede ölmekten korkuyorum.
Yazdým gülüm güzelliðe dair ne varsa þiirlerimde. Acý çekmeyi de çok sevmeyi de gördüm ömrümde. Mutlu gün görmedim hiç ömrümün son demlerinde. Sensiz ölmekten korkuyorum ömrümün son gününde.
Son günlerde bakýyorum dünyanýn siyah beyaz rengine. Þair ne renkler gördün diye soruyorum kendi kendime. Bunu anladýðým zaman inan varacaðým hakkýn rahmetine. Korkum ne biliyor musun asla giremedim senin cennetine…
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.