RUHUMUN YAKINMASI
Ruhumun Yakýnmasý
Kim sever beni ?
Sýcak ellerini uzat bana !
Sevdaný yüreðimin mangalýnda yak, piþir.
Vurulup düþürülmüþ kalbim çýrpýna çýrpýna,
Kuþ gibi can çekiþir…
Bilinmeyen düþüncelerle yana yana,
Sen peþimdesin, ey ruhum!
Açýklanamaz…
Ey bulutlarýn içindeki yaðmur!
Topraða aðlayarak yaðýyorsun,þimþeklerinle…
Alaycý gözlerin, bakýyor bana karanlýklardan!
Yatýyorum öyle, kývranarak
Bütün sonsuz ezalarýnda…
Vurdun beni ey zalim,
Durma daha da vur derine…
Kopar, at bu yüreði!
Ne bu iþkence böðrüme, zehirli oklarla vurduðun?
Kime göz koydun böyle?
Býkmadýn mý bu kötü insanlardan?
Acý vermekten mutluluk duyan,
Þimþek çakan gözlerle?
Beni öldürmek mi istiyorsun?
Yalnýzca eziyet etmek mi?
Beni niye üzüyorsun?
Bak yine usul usul yaðýyorsun,
Böylesi gece yarýsýnda?
Ne diliyorsun?
Konuþ, anlat!
Üstüme gelme !
Nefesimi duy,
Sesimi dinle,
Kýskanç deli seni!
Yüreðimin en mahrem yerine
Girmek mi istiyorsun?
Düþüncelerime mi týrmanmak?
Utanmaz seni hýrsýz!
Ne çalmak istiyorsun?
Yoksa köpek gibi, bir kemik et için;
Taklalar atarak, kendinden geçip
Sevginle sýrnaþmak mý?
Boþuna verdiðin gül !
Elime batýr dikenini…
Gönlünün esiriyim,
Bulutlarýn ardýndaki mutluluk…
Görün artýk!
Ey yaðmurlarla yaðan gizem!
Ne istiyorsun b e n d e n ?
Figen’i mi? parayý mý?
Çok iste ki – böylesi yaraþýr sana!
Gururumu kýrýyorsun her halinle?
S e v g i ver bana – kim ýsýtýr ki beni senden baþka?
Kim sever ki beni böyle?
Sýcak ellerini uzat bana,
Yüreðinde ýsýt beni…
Yalnýzlarýn en yalnýzýna,
Yedi kat donmuþ buzunu eritte ver.
Özlemeyi öðreten,
Ey zalim düþman !
Bana – k e n d i n i ver…
Kaçýyor!
Bu kez ben kaçýyorum…
Tek sen vardýn canyoldaþým,
En büyük düþmaným, tanýnmazým
Yaþayýp öldüðüm benim!
Bütün þiddetinle geri gel!
Bütün gözyaþlarým yaðmurlarla akýyor…
Yüreðimin alevi sönmesin,
Seni aydýnlatsýn…
Tanýnmaz acým,
Ýlk ve son mutluluðum benim!
Bedenimde yakýnan ruhumun…
Yazan Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.