Özlenilmeyen bir aþk yaþanýr mý ? Gözlerine bakmadan rahat nefes alýnýr mý? Sen sen diye sarhoþ eden nefesini solumadan ciðerlerime uyunur mu?
Bende öyle yapýyorum zaten... Geceleri mum diye hasretini yakýp aydýnlanýyorum... Nur yüzüne doya doya bakýp uyurken seni izleyeceðim günü düþlüyorum... Sonra hayalimden düþüyorum... Sensizliðe uyanýyorum...
Çaresizliðin o çukuru gamzelerinin iç gýcýklayan hallerinde kendimden geçiyorum...
Özlüyorum... Özledim... Özlendin... Özlerim...
Sevdiðim... Gözlerimin ferine deyip kaçma... Renklerimi ç/alma... Kara’yý bana yakýþtýrma... Kýrmýzýyý sar tenine sarýl sýkýca...
Bakýþlarýmdan geriye ne kaldý bilmem ama Nefessiz kaldýðýn her aný yeniden yaþa... Yaþat bana da...
Kadýn... Kadýným... Yarým... Yarýným... Seni bekliyorum....
Yunus Özkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.