Ben bildiðin gibi yanamam sevgilim.. Sana nasýl ki bir rüya gibi geliyorsa sevgim.. Kesiliyorsa ayaklarýn yerden.. Dönüyorsa baþýn mutluluktan Ve dünya hiç durmamacasýna.. Savuruluyorsa.. Acým da, kahrým da öyle katlanýlmaz.. Öyle kendimi periþan ederim..
Ben bildiðin gibi yanamam sevgilim.. Gülerim her gün.. Kahkahalar savururum dört bir yana.. Aðlamam aðlatýrým aldanýrým.. Yalanlar söylerim kendimden baþlayarak herkese.. Ölürüm kimse bilmez.. Farkedemem kendim bile..
Ben bildiðin gibi yanamam sevgilim.. Bildiðin gibi ölemem.. Namazým kýlýnmaz benim.. Kimsesiz bir köþe baþýnda çürür giderim.. Aylardan Eylül.. Elimde papatyalar.. Aklýmda senli türküler.. Sol yanýmda sen.. Bakmazlarsa hücrelerime görmezler.. Eþgalin çizilemez senin.. Zaten bende bildiðin gibi ölemem.. Bildiðin gibi yanamam sevgilim..
Fikret ÝZGÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fikret İZGİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.