Çay Düşü
Sükutun rengi çayda billur hâle bürünür.
Dudaðýn meramýný nakþeder ince belli.
Leyla dem dem tenine çay ýtýrý sürünür.
Kafdaðý perileri mukim olur temelli.
Bir öykü anlatýlýr buðusunda gül misal.
Berraklaþmýþ zamana su özünden naz iner.
Bu nazlý saatleri betimleyemez masal.
Emsalsiz rayihalar demlikte suya siner.
Ýnceliðin resmini çizer bakýþlar suya.
Harelenir hayaller ebru gülüþü olur.
Çayý özlerken dudak göz hasrettir uykuya.
Çiy düþen gül yapraðý dem dem vuslatý solur.
Demliðin özlemini þerheder müdavimler.
Cama nakýþ olur su her mevsim çay renginde.
Çaya atýftýr o an mekan da cümle imler.
Turnalar rüya görür billurun ahenginde.
Renkle ahenk buluþur buseliðin koyunda.
Mehtapta su oynaþýr yakamozlar cümbüþü.
Baþ rolde ince belli bu efsane oyunda.
Dudaklar hayra yorar gördüðümüz saf düþü.
Ankara, 19.02.2013 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.