avuçlarýmda yanaklarým
düþlerime gömülmüþken
bir kýz geçti hayâl meyal
sularýn kýrýlan aynalarýndan;
dalýþ yasaðý koydum sulara
deprem sonrasý batýp gitmiþ
bir kent gibisin sevgili...
ilk ýþýklarýyla güneþin
kýzýl kana boyamak için mi geldin sularý;
kaç martý, kaç kuðu
kaç beyaz güvercin bakýþýn vardý senin
gülüþün kaç gül eder
kaç buluta bedeldir hüznün
sordun mu hiç seni doðurana?!
her þey gülpembe bu sabah
gülpembe daðlar
gülpembe yaðmurlar
gökkuþaðý gülpembe
taranýyor salkým söðüt
aynalar sularda gülpembe...
kaldýrýmlarda ayak izlerin
sahile uzanan dalgalar
diliydi gözlerinin;
o günden bu güne,
bir söz, bir göz, bir de köz kaldý;
kimde var þimdi bunlar;
sende bile silindi...
sýrtýmý dayamýþken sana
söyle ona salkým söðüt,
esmesin rüzgârlar
sallanýp durmasýn sularda ay
hiç olmasa bu yaz yaðmasýn yaðmurlar
rahat býrak beni;
üstümde haziran, yükümde ayrýlýk var...
Þaban AKTAÞ
12.03.1998 - Eðirdir Gölü