Toprak...

Toprak...

Varlýk elde iken, kýymet bilinmez
Topraðýn kayýbý, zarar gülünmez
Verimli kýsýmlar, baþka silinmez
Rüzgarla, yaðmurla yürüyor toprak...

Gün gelip ürünsüz,kalacak iller
Tehlike diyerek, çalýyor ziller
Çevreye sorumsuz, atýnca piller
Ýlaçla,atýkla çürüyor toprak...

Her türlü kötülük, toprakta çürür
Ýnsanýn haline, yüreði erir
Çalýþýp ekene, bire bin verir
Ýnsanýn, aczini görüyor toprak...

Eceli vademiz, gelince sona
Geliþim ondandýr, gidiþat ona
Herkes girecektir,yakasýz dona
Günahý, ayýbý bürüyor toprak...

Çare yoktur buna, ilimle, fenle
Kara toprak elbet, buluþur tenle
Her insan sonunda, yüzleþir senle
Muhabbet devraný sürüyor toprak...

Gün gelip Mehmet’im, toprak olacak
Kimisi yaþ döküp,saçýn yolacak
Sanma ki bedenle, kabir dolacak
Taþ ile canlýdan türüyor toprak...

Ulvi Mehmet
Sosyal Medyada Paylaşın: