REALİST ÜTOPYAM

Bak, önünde sonsuzluk uykusu var.

Neden ki bu yalnýzlýk,

Niye hep darýlýrýz?

Hep mutlu yaþasak ya,

Hiç üzülmeden, kýrýlmadan, gücenmeden…

Maksadýmýz mutlu olmak deðil mi?

Sevebilmek…

En önce sevebilmek deðil mi?

Ýnsanlarý, kalplerini, ruhlarýný…

Evet, hepsi sende de var.

Sende insanlarýn sevebildiði çok þey var.

Sende de ayný umutlar, ayný yürek, ayný sevgi…

Evet, hepsi sende de var.

Hep mutlu yaþasak ya, yaþayabilsek!

Biliyorum, bir gün hepimiz seveceðiz,

Yalnýzlýk bizi kýskanana kadar,

Kýskançlýklara kadar...

Sosyal Medyada Paylaşın: