nefesinle buðulanmýþ camlara
ellerim titreyerek bir çizik attým
yenildim sabýr ile güreþimde
iþte gidiyorum sensiz
serçe kalbinde çýrpýnýþlarda
dalgalara tutuldu gönül
derdime derman limandan uzaklara
iþte gidiyorum sensiz
setlerini yýktý taþkýnlarým
üþüyor yosunlara yazdýðým adýn
bundan böyle hazana sor beni
iþte gidiyorum sensiz
yanarým heba olmuþ çaðlara
bir bir ayýkladým hayallerimi
nafile kendinden izleri arama
iþte gidiyorum sensiz
karaya ak dedim
çok þükür
yaðan karlara kömür demedim
yalancý ettin beni
iþte gidiyorum sensiz
içime dert olmaya baþladý
huzur bulduðum büyülü diyar
gölgeler bir sancý artýk
iþte gidiyorum sensiz
ölçeði belsiz o resmin
renkleri soldu demek, öyle mi
karaladým ve yýrttým o sayfayý
iþte gidiyorum sensiz
nerden bileceksin ne düþündüðümü
say ki
uyuyorum ezgilerin ritimlerinde
tefi çalan belli masallarda
ve ninnilerden býktým
iþte gidiyorum sensiz
ben büyümeyi kabul ettim
kaçýp kovalamanýn oyunu bitti
seni terk edip bensizliðe
iþte gidiyorum sensiz
17.02.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.