Bakarsam Kahrolayım

Herþeye raðmen bir gün sevmekten sýkýlýp da
Aþkýný yüreðimden sökersem kahrolayým.
Sen dururken baþka bir güzele takýlýp da,
Ele karþý boynunu bükersem kahrolayým.

Düþeyim cehennemin en þiddetli narýna,
Seni üzüp birini koyar isem yerine,
Üstüne gül koklayýp güzel diye birine,
Baþýmý çeviripte bakarsam kahrolayým.

Zehir olsa içerim elindeki kabýndan,
Vermesen de razýyým panzehiri lebinden,
Ayrýlmak yok bir tanem dizlerinin dibinden,
Ve bir daha sözünden çýkarsam kahrolayým.

Yýldýrým bakýþýyla canýma canlar katan,
Sen olmadýktan sonra gurbettir bana vatan,
Ey karanlýk gecemi þavkýyla aydýnlatan,
Varlýðýndan sýkýlýp býkarsam kahrolayým.

Ne senden vaz geçerim ne gönül tapusundan,
Yer kürede ne varsa geçerim hepisinden,
Amansýz bir vedayla bu sevda kapýsýndan,
Çýkýp tatlý canýný sýkarsam kahrolayým

Yar sevdana etmiþim yeminimi andýmý,
Yoluna kurban etmiþ adamýþým kendimi,
Kükremiþ sel misali yýkarak bu bendimi,
Beþeri bir sevdaya akarsam kahrolayým.

Mutluluk duyuyorum söz olunca adýndan,
Gönül muzdarip olur uzak dursam yadýndan,
Vaz geçmek deliliktir senin gibi kadýndan,
...Gönlümdeki yerini yýkarsam kahrolayým.
...Sevdaný ateþlerde yakarsam kahrolayým...

Yunus YALÇIN
(Beyazi)
17.02.2013
Sosyal Medyada Paylaşın: