Yükmüşüm Meğer
Koskoca bir ömür geçti haybiye,
Senelere hicran ekmiþim meðer.
Bir gün sen de beni seversin diye,
Boþ yere kahrýný çekmiþim meðer.
Sende bana ait yer bulamadým,
Sevginden bir damla haz alamadým,
Gönlünde bir günlük yar olamadým,
Yýllarca boynuna yükmüþüm meðer.
Çalarken gecemden senli düþleri,
Yaþattýn çekilmez kara kýþlarý,
Aðlaya aðlaya kanlý yaþlarý,
Gözümden boþuna dökmüþüm meðer.
Zehir mi doðradým tatlý aþýna?
Sebebi mi oldum gözün yaþýna,
Döneceksin diye boþu boþuna,
Gözümü yollara dikmiþim meðer.
Neye yarar artýk duysan çaðrýmý,
Ben senden kapmýþým dinmez aðrýmý,
Ateþler içine atýp baðrýmý,
Naylon bir Leyla’ya yakmýþým meðer.
Beyazi bu halin Allah’a ayan,
Bu günler de geçer az daha dayan,
Feleðin gerilmiþ yayýndan kayan,
Hedefi þaþýran okmuþum meðer.
Yunus YALÇIN
(Beyazi)
12.02.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.