İnan ki…

Görünce boyunu fidan zannettim,
Bitmeyen dertlerim bitti inan ki.
Sevinç denizinin içinde yittim,
Gam, keder, ne varsa gitti inan ki.

Þehla gözlerini görünce bir an,
Uçmuþum neþemden, uçmuþum inan.
Zaten o müstesna aþkýnla yanan,
Kalbime heyecan kattý inan ki.

Ruhumda hasretin sýzýsý dindi,
Sönmeyen çilenin ateþi söndü.
Hazan iken kalbim Gülþen’e döndü;
Ýçinde bülbüller öttü inan ki!



Sosyal Medyada Paylaşın:

Halil Gülşen Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

İLKBAHAR (Çocuk şiiri) ANNEM (1. SINIF ÖĞRENCİLERİ İÇİN) Okuluma Veda ERDEMLİ AĞZIYLA... AĞAÇ DİYOR Kİ AY'A ÇIKAN YÖRÜKLER ERZURUM'A ÖZLEM.... HEMŞİRELER ARTIK EMİN DEĞİLİM ! GÖÇ VAKTİ