Gel
Gel sürüncemede kalan aþkýn kurbaný gelde bahtým açýlsýn
Afakýmý saran o zillet duvarlarý bir bir parçalansýn
Senin geliþinle bahtýma yeniden nur yüzlü þems doðacak
Gecenin hakimiyeti kaybolacak, karanlýk parçalanacak.
Gel ey elli yýldýr özlemle,hasretle beklediðim nur yüzlü güzel
Gelki dünyam þenlensin, esmesin o bahtýmda’ki kara yel.
Kara yel estiðinden buyana ömrümün tamamý zelil oldu.
O günden beridir güneþim söndü,aþkýmýn ziyasý kayboldu.
Ne acý bir son; yalnýzlýk aðlasamda kimse duymaz sesimi.
Yalnýz kulaklarým duyar vicdanýmýn küt küt inlemesini.
Gel bir ömür özlemle binbir ümitle beklediðim hasretim
Gelki dünyam þenlensin duyulsun yýllardýr duyuramadýðým sesim.
Gel diye feryat ediyorum, neden bir türlü duymuyorsun,
Duyuyorsunda beni yoksa benimle oynuyormusun,
Gel diyorum gelmiyorsun, nedir bu çektirdiðin iþkence.
Gelirsin diyerek nöbet tutuyorum bitmeyen karanlýk gecelerde
Ne gündüzüm gündüz ne gecem gece acayip bir haldeyim.
Her þeyin zengini olsamda yetmiyor bir senin fakirinim.
Geliþin gönlüme nur dünyama nur aþkýma nur verecek.
Gel diyorum gelmiyorsun nedir gelmeni engelleyen gerçek
Mustafa Ýbiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.