gene bi ðün maabbetden dönüyoz yakýn köyün birinden.. herkeþler iþinde gayýdýnda ehliyaliynen
Hasan Abem hep derdi beni sýkýntýlarda gördümüydü “dakma gafana bizim olan seni kendi elleriminen baþgöz edecen” deye len bana kim gýz veri(r)
“-“hu Depeli” de(ðil) mi” dedi “-hýý” dedim, “-yani ho da, dezen” “-hý hým” “-baya etiþgin gýzý” “-yoð abey” dedim Allah var ya, bi döyüslük düþünüdür belki deye “-ne etiþmesi abey yau” “-uzatma tamaaam” dedi
“-benim sana sözüm mar” “-ha Haçça dezeyin gýzý, ha Aþa Dezeyin gýzý” o sürdü atýný onnara doru biz Üseyin Abeynen dövam etdik, bireþden Amad Emmiynen onnar ordan ýralaþdýlar biz geri döndük, “-yau Üseyin Abey neye” “-sen annamaan” dedi..
“-Aþa dezee Amad Emmigil nere ðetdi” “-Hasan Agan guzu alcaðmýþ daa sürüye getdiler” dedi dezem. “-anan neytdiyo ay Musduk” “-eyiler, elini öperler ay deze” dedim. Üseyin Abey; “-varýsa bi suyunuzu içelim Aþa deze” dedi, atýndan endi,
diz çöküp, ho yana döndü, sol eliynen takgasýný dutalak tasý gafasýna dikdi, bana göz gýrpdý “-ý ýhh, sað ol abey” dedim. O gene þeytan þeytan göz gýrptý su tasýný verikene barabar, Telime’yi hop etti dee gucama ardividi atýmýn gýçýna bi þaplak vurdu, “daaahhh” “sür baraðidi”
netçemi bilemedim yauu mezbur sürdük.. tabii ne gucamdan atabildim.. ne biþiy deyebildim ne de hu an da oldu, eðerinem ki aklýmda biþiycikler geldiyse namerd olayýn Allah beni toprana gabil etmesin..
nasibimiþ, bununan olduk getdik gayat meremetli, dýkgatli saygýlýdýr temiz, tertiplidir. geldi geþdi taha bi ðünden bi ðüne biþiyi ikiletdiðini lafýmýn üsdüne laf ettiðini garþý geldiðini yönü geri zokurdandýðýný onunan bununan çekiþdiðini eller gibi gov gýybet ettiðini dolay dolay gezdiðini çoluk çocu(ðu) erezil ettiðini pis dutduðunu döðdüðünü ilaf getirip-götürdüðünü görmedim, duymadým en zýt gettiðim ifrit olduðum þeylere gayat dýkgat eder deðilise, netçesini bilir görür ne deyelim emrine þükür.
emme iþ de hepisi eyi hoþ daa arada bi “Elif” deye sayýklayomuþuyun ya hu yaþýma geldim, dedim ya evde huzur dünek galmayo valla
haa!.. O muu? bizim bu mukatdan sonura bobasý yaþýnda birine verdiler oldu getdi de; onmadý getdi iþin aslý onu da yakdým kendimi de el hasýlý..
þükür.
ne desen hinci bi faydasý mý var emme oluyoru.. oldu bunar.
ARKASI YARIN
resim: o gün orada olanlardan birisi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.