Anam babam konuþuyor, açýkca gizlisi yok
Kulaklarýmsa duyuyor ve þaþkýným nasýl þok
Satýldý kýz!
“Ýyi de verdiler” diyordu babam
Anam “küçük daha kuzum”
Biraz zaman be adam
O kurtarýr bizi, büyür durur, çocukta deðil
Sakýn da etme itiraz, ve bil düðün de acil
Öküz lazým, hele tohum da þart, açýz be haným
Sözüm de söz dönüþü yok, atýldý þimdi adým
Damat görüldü, babadan büyük ve zampara kart
Düðün hazýrlýðý telaþ, davulla zurna da þart
Kuruldu hiç çare de yok pazar, anamsa susar
Düðümlenir de yüreðim, ciðerlerimde hasar
Bakýn ha! Gölge deðilim
Ve! kimliðim nerede
Yaþým küçük! Çocuðunum, hayallerim asude
Okut dedim baba, tamam dedin ve þimdi düðün
Kolay mý satma, bakacak gücün hiç yok mu düþün
Anam benim, yüzüme bak! Ve susma, mal deðilim
Sakýn ha! Yalvarýyorum olursunuz katilim
Düðün kuruldu hazýrlandý sofralar da yemek
Þölende baþladý davulla, zurna oynar köçek
Donuk bakar kaidesiz duruþ deðil bu kýsmet
Ve tanrýdan emanetim anam nasýl ihanet
Silah sesinde donar düðün, nedir! Kaza mý
Düþer gelin, alý gelinliðinde, bir ceza mý
Baharlarýn güneþi nerde, bak çiçeklerde yok
Bulutlu gök, mavilerin kayýp, aðýtsa ne çok
Mefâ’ilün / fe’ilâtün / mefâ’ilün / fe’ilün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.