Güneþin ýþýðýný gözlerinde yokladým Ne aþýðým ne deli kapýyý senle açtým Sabýr taþý deðildim derdi sende kokladým Eriþilmez sevdaydý kendimden bile kaçtým.
Sevme dedim zalimi huysuzlanan feryattým Yoksa taþýmam dedim tehditi de patlattým Bana göre deðildi ruhuma da anlattým Eriþilmez sevdaydý kendimden bile kaçtým.
Koklanan bir gül deðil, seyirliktim hep dalda Durduðum yerde soldum olmadým petek balda Ýstemedim geleni gönlü kaldý ikbalda Eriþilmez sevdaydý kendimden bile kaçtým.
Sevmedim dedim dilde yürek alev alsada Gözümdeki yaþlarým beni derde salsada Taptýðým bir yürekti ruhsuz beden kalsada Eriþilmez sevdaydý kendimden bile kaçtým.
Gide gide eskittim yollar çukurla doldu Maþukum öldü artýk aþký gönlümde soldu Kandýrdým kendimi de onun gibi çok boldu Eriþilmez sevdaydý kendimden bile kaçtým.
LAVÝNÝA Sosyal Medyada Paylaşın:
Lavinia şahika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.