Gözlerime kan yürümüþ , örselenmiþ bir duygudan çýktým dün gece... Ýkisinin arasýnda Pazardan önce Cuma’dan sonra Saklandýðým bir hayatýn yokluðuna sýðýnmýþ yaþýyordum ... Unutmak istiyordum , göz yumuyordum , anlamýyordun...
Merak ettiðim tüm sorularýn cevapsýzlýðýn da büyüttüm hayallerimi , Düþlerim hep yarým kaldý , Sen bir adým uzaðýmdaydýn... Umut ettiklerime hep yutkunarak baktým , Düþ bozumu harcanan vefasýzlýklarýn içinde yaþattým gel-gitlerimi...
Gelmelerim hep koþar adýmdý sana , gidiþlerim aðýr aksak Kor denen ateþi verip elime saldýn beni baþýndan Yalnýzlýðýma denk bir ateþ olsa , gam yemem de Bu soðuk gecelerde , sensizliðimde ýsýtmýyor bedenimi de
Sana Caným demeyi özlüyorum en çok Canýmdan parçalar koparan gözlerine inat Hayatým derken kurumuþ güz yapraklarý gibi kurutan bakýþlarýn vardý Sen baþka hayatlarda nefes almadan yolcuydum solundan
Anlamak zor oluyor bu denli sevince , bir daha söyle/me Kanatlarýný gizleme Melek misin yoksa Þeytan mý? Dilim varmýyor Ýnkar et bu bitiþ yalan de Ne derse de bitti deme Beni de bitirme...
Yunus Özkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.