Sen ne kardan yakýn ne kara kýþtan
Doðmasa güneþin bir bak aynaya
Yüzünü görenler sýyrýlýr yaþtan
Senin ile ömür güle oynaya
Baktým gözlerinde çiçekler açtýn
Çöktüm dizlerinde kendimden geçtim
Aþkýn þarabýný gözünden içtim
Gönlüme gönülün hatýr koymaya
Elin neye deðse hayat veriyor
Dilin dile gelse bin tat eriyor
Sana bakan gece mehtap görüyor
Seni seven gönül aþka doymaya
Bakýþýnla daðda karlar eridi
Derelerde sevda seli yürüdü
Enginde ovalar bahar bürüdü
Uçtu gönül arý balýn almaya
Ah ne güzel öyle bir bakýþ baktýn
Sanki kâlbi tek bir atýþta yýktýn
Yaktýn o daðlarý ateþe attýn
Ateþin aþk ile murad almaya
Ben de sevdim seni caný-ý gönülden
Hatýrýný sordum seher yelinden
Selâmýný aldým yaban gülünden
Bülbülün feryadý gülüm solmaya
Þaban AKTAÞ
08.01.2006