SÖZDE İNSAN BUNLAR

Ýnsanlar týpký yýldýzlara benzerler
Günleri ve saatleri geldiðinde kayýp giderler
Fakat yaþadýklarý hayatlarý boyunca
Bir çoðu hiç ölmeyecek gibi hareket ederler
Kimisi çalar çýrpar hayatýný öyle kazanýr
Kimisi hacý hoca ayaðýna yatýp
Alttan altan insanlarý sömürürler
Kimisi aslýnda keþfedilmemiþ bir servettir
Kimisi ise deðersiz bir takýdýr
Ama sonuçta her biri bir lokma için
Savaþýr didinir ömürleri boyunca
Bir karanbole doðru sürüklenselerde
Hiç bir zaman taviz vermezler insanlara
Adeta bir çoðu kapalý bir kutu gibidir
Öylesine sýr doludurlar ki içleri
Tam onu tanýdým dediðiniz anda
Tanýmadýðýnýz çok yönleri çýkar bazýlarýnýn
Ýnsanlar çok garip,çok derin varlýklardýr
Kimisi kendini çok zeki sanýp yaþar
Kimisi kendisini aptallýha vurup yaþar
Aralarýnda pekte fazla birþey yoktur aslýnda
Ama herþeye raðmen bir çoðu kendisini
Özel insan olduklarýný sanýrlar
Öylesine servet düþkünüdür ki bir çoðu
Can bildikleri dostlarýna bile
Sað gösterip sol vururlar sinsice
Lafa gelince bir çoðu merttir delikanlýdýr
Bir çoðuda iyi kadýn olduðunu sanýr
Ama tüm bunlara raðmen yapacaklarýndanda
Asala geri kalmazlar herzaman
Ýstediklerinde yüzsüz olurlar
Ýstediklerinde adam olu verirler
Yani anlayacaðýnýz kaygan bir sabun gibi
Ordan oraya kayýp dururlar
Baþlarý ayrý telden oynar çoðu zaman
Kollarý ayrý telden oynarlar
Ayný dansöz gibi kývýrýp dururlar
Kafalarý bir köþeye sýkýþtýklarý zaman
Kim sorarsa,sözde insanlar bunlar...

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: