Dendi ki, bana!
Suça bulanmamak için, terbiyenin zýrhý gerek
Nefsini ve beynini kalp sarayýndan, sokacaksýn içeri
Nasýl yani?
Gücün kalkaný da mý kar etmez, cürüm iþlenmeye
Giz dumanýna, saklanmakta mý yetmez
Allah’ýn gözü üstümüzdeyken
Her bir þeyiyle
Kendi elimizle, boðarýz kýsmetimizi
Çöplük köpeði gibi, kalývermedik mi?
Þimdi, her þey ortada
Ancak pislikler, kalp gözü kör olanlara mahsusmuþ
Don tutan bir yüreðin, hiç dünyasý mý olur dendikçe
Kar fýrtýnasýna yakalanýr, çarpmayan kalpler
Gözleriyle kapalý girerler, zifiri karanlýklara
Atiyi gözlerken, hiç görmeyen göz merceðiyle
Ýþte o an geçmiþe, düþüþte kýrýlmakta varmýþ
O anlarda ki, gidiþte
Kor bir sýzý çöker, ana ve babalarýn vefakâr dizlerine
Hoþ gör ama!
Hiç bilmezdin ki, hoþgörünün tadýný
Hiç vicdan tanýmayan kalbine, oklar saplandý mý senin?
Oyum oyum oyulurken, tüm mazi
Ayýklanýrken, tek tek tüm geçmiþten
Aptalca, baka kaldýn
Kapkara kâbuslar, boþaltýldý içimize
Fitneler boyundan bile, uzun durur
Burundan solumak, kaldý insana
Ve tüm baðlar, kopartýlýrken gizlerden
Bir yanýk aþk þarkýsý yankýlanýrdý, kalp istemlerinden
Sonrasý mý, ne olacak ki; yine hüzün, yine hüsran
Kopmam diyen, diller bile lal oldu
Ýþte o araydý, hissettim gerçeði
Ha bire birilerinin; girip çýktýðýný, þu garip dünyama
Kuyu kazýyorlardý
Tüm sevinçlerimi, yüzümden çalarken günahlar
Birileri de, umutlarýmý koparýyordu
Kimse yoktu ki; bir bardak sutaþýsýn, hayatýma
Meðer hep almakmýþ görevi, bu dünyanýn
Ve ben; sahtekârlýklara, gömülü yatarken
Hakk’ýn gözlerinden, kaçmazmýþ hiçbir þey
Bir acý yumaðý, takýldý ellerime
Ve deprem olmuþçasýna, sallandý akýlsýz beynim
Bir içi boþ, cesetmiþiz meðer
Küçücük kalbimizle
Günahlar için de; geçip de gitmiþ zamaným, hep kepazelikte
Ant, olsun ki!
Dönüþ bile yoktur, artýk geriye
Öl dense þu an; af içinde kalmýþsam, o an ölürüm
Þükredecektim, çýktým diye mezbelelikten
O anda, ben!
Ruhumun koptuðunu hissettim,
Dudaðýmdan saçýlýrken, semaya piþmanlýklar
Ýþte o anda, ben!
Sýðýndým, kelime-i þehadete
Akýlsýz yüreðimi de, soktum piþmanlýk cenderesine
Ve ufka, dönüp de
Ellerimi, huþuyla kaldýrdým semaya
Afet beni, diyerek!
Ben senden özle, bilip de hiç kopmadým ki
Ve sen de, senden kopartma beni… Ýlahi!
(15.02.2013) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!