Çay ve Zaman

Gün aþýyor tepeden,
Gümüþ tepside zaman.
Çayý sürün ocaða,
Çayla demlensin zaman.

Çayýmýz yudum yudum,
Sohbet sunarken bize.
Eþlik eder saksýda.
Mor kaküllü menekþe.

Eþ dost cümle tanýdýk,
Tanýdýk tanýmadýk.
Ayný coþkuyu duyar,
Çay içilen o yerde.

Allah’ýn her gününü,
Her kul güzel yaþasýn.
Kavga dövüþ olmasýn.
Çayla barýþ yaþasýn.

Gün tepeyi aþsa da
Sabah yine doðacak.
Soframýzda mutlaka,
Yine çay bulunacak.

Mor kaküllü menekþe,
Mendillerde iþlidir.
Erguvani gülüþler,
Dudaklarda gizlidir.

Dudak çay bardaðýna,
Dokunur itinayla.
Dost el çayý doldurur.
Sunar çay yâranýna.

Hasýlý sabah akþam.
Çaydan vazgeçmeyiz biz.
Dostlarýmýzla her dem,
Demli çaylar içeriz.

Güneþ o dem mahcuptur.
Demlenir gizli gizli.
Güneþi arayanlar,
Olmamalý elemli.

Güneþle çay ezelden.
Huzurda buluþtular.
Dostluk kurup yýllarca.
Zamanla yarýþtýlar.

Sözü de pek uzattýk.
Kýsa keselim artýk.
Çaya zamana nispet.
Bir kesme þeker attýk.

Þeker de zaman gibi.
Eriyor *kýdým kýdým.
Sona yaklaþýyoruz,
Her nefes adým adým.
Ankara,03.12.2007
Ýbrahim Kilik


*halk dili. " azar azar"






Sosyal Medyada Paylaşın: