TUZAK KURUYOR
Yine vira neyim yine bu gece,
Gönlümü tarifsiz matem sarýyor,
Dilimden düþmüyor güzel bir hece,
Yýllar bile benden hesap soruyor.
Bileðimde olan takatim bitmiþ,
Bir nebze neþem de býrakýp gitmiþ,
Bütün umutlarým beni terk etmiþ,
Caným da Azrail e selam duruyor.
Sanki herkes haklý tek benim suçlu,
Zebanisi bile her zaman güçlü,
Günahkarý dersen altýndan taçlý,
Benden baþka hepsi sefa sürüyor.
Doðmuyor güneþim ufkum karanlýk,
Þaþýrdým kiminle edem yarenlik,
Hayat dediðin ne ecel bir anlýk,
Oda ikide bir kapým vuruyor.
Bu hale getirdi gönül yarasý,
Gözümün önünde zifir karasý,
Kaldým ki ölümle yaþam arasý,
Aklým bile bana tuzak kuruyor.
Havva yým baþýmdan git bire gafil,
Bu dünyada zaten yaþarým sefil,
Makber bile bana olmuyor kefil,
Yaþamaksa artýk acý veriyor...
HAVVA KESKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.