Gören kaymakam sanýr heybetine bakýlsa, Koskoca bir kravat takar Hasan efendi, Bir þeyler sormak için biri ona sokulsa, Mandaya sinek gibi bakar Hasan efendi.
Dersiniz o yaratmýþ bütün yüce daðlarý, Sanki hepsi onundur yani bað bil baðlarý, Kasýlmaktan kabarýp durur göbek yaðlarý, Düþmanýný parmakla yýkar Hasan efendi.
Zamanýnda gariban fakirlikten ezilmiþ, Çýktýðý makamlarda hep eðilmiþ büzülmüþ, Tavsiye üzerine bir sýnava yazýlmýþ, Odacýlýk rozeti takar Hasan efendi.
Devlete kapaðýný anlamadan atmýþtý, O çektiði çileler þimdi artýk bitmiþti, Almak için hýncýný bu kadarý yetmiþti, Devlet siyasetine akar Hasan efendi.
Ýþi düþenler þimdi önce onu görürdü, Makama ermek için rüþvetini verirdi, Acelesi hiç yoktu bir söyler bin dururdu, Ýnsanýn ciðerini söker Hasan efendi.
Ýþte bizim ülkemiz böyle böyle saðýldý, Hüküm ette gün güne Hasanlar hep çoðaldý, Bizim efendi kýzdý gelirleri daðýldý, Yakýnda emekliye çýkar Hasan efendi.
Havva derki rüþvete nasýlsa biz alýþtýk, Paramýzda tükendi kuyruklara doluþtuk, Hakkýmýzý bu devlet yesin diye çalýþtýk, Biz olmasak sana kim bakar Hasan efendi...
HAVVA KESKÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
havva keskin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.