Korkak ve Muzip

ayaklarý korkak ilk akþamlara kalmayým
beni ilkin sen býraktýn bu iklimsizliðe
þimdi bu kurþunîde kendim
bu duman kokulu kýþlarýmýza hasta
ve üzerimizden geçen aceleyi tanýmadan
kalýyorum duraklarýnda
apartman giriþlerindeki ilk gölgesinde
acý sisli bir göl gibi aklýmdakinin...

dýþarýnýn serinliðine yabancý kalmamaktýr
bir sevgiyi aný anýna deðiþik yorumlamak
içteki dýþarýda dolaþmaya cesur
bir gizsizliði gizli
akþama saklanan acýnýn
karanlýkla yorumlanýþý
ucu açýk portakal çiçeði anýsý
ve mutlaka binlercesinin arasýnda
hep bir ilk tatlý seviþmeler sonrasý...

aðustos kapý önlerini anýmsýyorum
uyuklamaya sevdalý ömür kabullenmiþliklerini
soðuk sulara özlemli bekleyiþlerle bir
acýmýþ muhtaçlýklarýmdý sana duyduðum
annem açacakmýþ gibi açýlsaydý kapýlar
aðbim gelecekmiþ gibi kýsalsaydý yollar
kardeþim yanýmda olacakmýþ gibi gitseydim
ben de sýrf seni sevseydim sonrasý...

þiirini yazdýðýmý anýmsamayý býrakmýyorum
seni unutmamaktan daha aðýr bir külfetti bu zamana
yaz gölgeleri vuruyor duvarýna göðsümün
öleceðimi düþünüyorum
toprak bir yolda
yaðmur kokusu eksik kalacak diye
ödüm kopuyor
anlamýyorsun
aðlýyorsun sadece
aðlýyorsun da
içimdeki kenti yýkýyorsun
þiirimin üzerine
kanýyorum kendi bakýþlarýmda
kendime kanýyorum ilk defa
sana kanamadan
ölüyorum...
ölmek tek muzipliðimdi sonsuzunda
sonsuzuna
beni sonsuzluðuma
baðýþla...


kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: