KİBİR

Böbürlenip durma, deme daðlar var
Yol dolanýr bir gün, üstünden aþar
Seni yaþatacak, bitmez baðlar var
Bu devranda atýn, dörtnala koþar


Feleyin Düzen,i pazarý olmaz,
Ne çok servetin var, sende de kalmaz
Binlerce ah gelir, kulaðýn duymaz
Nefsin hýrslandýkça, çoþtukca coþar

Allah bilir diye, düþünemesin
Helal haram deyip, þaþýramasýn
Kýt kananaat hayatý, baþaramasýn
Bir bakarsýn yolun, o yana düþer

Kýsmetini bil de, sevin þükür de
Kaza bela haktan, gelen haktýr de
Bu dünyanýn sonu, artýk yoktur de
Gerçeðini görenenler ,inan çok þaþar

Kendin matah sayýp, bir þey mi sandýn
Güçlenip kudurdun, neye aldandýn
Her daim þatafat, var diye kandýn
Taþýdýðýn yükler, hesaba düþer

Dost akraba senden, uzak kaldýlar
Yaren yoldaþ varken, þimdi noldular
Yardým isteyene, kýzýp kovdular
Allah bilir ama hesabýn þaþar

Düþün ki bir daðda, beni ademsin
Bu gün ki gücün yok, acep nedersin
Kaç kapý bilirsin, kime gidersin
Fakirle evlensen, o seni boþar

Gel kardeþim haktan, yana olalým
Bin bereket infak, edip bulalaým
Üstümüzde kalan, hakký verelim
Hak peþinde koþan, bin bir yýl yaþar

Allah’ýn verdiði artar eksilmez
Kul nankördür bulur. Allah’tan bilmez
Servet baþ döndürür, eceli görmez!
Sen yine dersin ki, Þamistan taþlar


Sosyal Medyada Paylaşın: