BABAMA 09/01/2005
Bir ömrü bitirdin de, ne býraktýn geride
Kaybolan sen olmuþsun, her þey yerli yerinde
Bak mekanýn kaybolmuþ, toprak yutmuþ senide
Ne bekledin ne buldun iþte gözler önünde
Hatýrlanan ne var ki, kaldýr kafan þöyle bak
Her þey geçmiþte kaldý, þimdi neresin de fark
Yaþam denen illetten, þimdi kalmýþsýn uzak
Vah vah deyip soran yok, öldüðün senesinde
Ömür uzun deðildir, ölüm gelip çatýnca
Neler koyup gidersin, olamasýn farkýnda.
Dünya düm düz dururdu, yaþadýkça karþýnda
Ne soðuk bir yerdesin, ta topraðýn dibinde
Daðlar taþlar senindi, þimdi sermayen nedir
Kutlu kumaþ isterdin, yattýðýn kuru sedir
Sana dua gönderen, kim bilir hangi evdir
Bu iþin sýrrý yatar, senle ölen sevginde
Ey baba ne vardý ki, kýrgýn dargýn ayrýldýk
Doðru yerde durmadýk, yanlýþlara sarýldýk
Bu boþ geçen hayatta, kendimizi kandýrdýk
Her þey düzelir derdin, kudret var mý elinde
Bir taþ duvar olmuþsun, beni asla duymasýn
Bu dünyaya kanarak, baþka gönül yanmasýn
Cennet baki olalým, bulup hakkýn mayasýn
Býrak gitsin her þeyi, ne tutarsýn elinde
Mezarýnda taþ yok ki, adýn olsun üstün de
Ben bilirim demiþtin ,bildiðini gördüm de
Bu günü düþünmedin, gücün varsa öldüm de
Þemistan baþka yerde kimler senin derdinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.