ACI SÖZ DİLE DEĞMESİN.!
Bülbülün sevdasý bir gönca gül’e,
Ýnsanýn sevdasý bir tatlý dile.
Yuvadan çýkarýr yýlaný bile,
Yeterki acý söz dile deðmesin.!
O yüzden kemiði yoktur ya dilin,
Panzehiri zehir eylermiþ bilin.
Rezilde vezirde edermiþ halin,
Dilimin sitemi gül’e deðmesin.!
Sitem eden dilin mesnedi yoksa,
Torba dolsun diye edilen laf’sa.
Susmak en doðrusu konuþmaktansa,
Boþ laf gidip mazlum kul’a deðmesin.!
Ýncitici sözle bir taþ atmaya,
Atýpta deðermi bir kalp kýrmaya.
Ha babam uðraþki sonra yapmaya,
Uðraþki söz ah keþke’ye deðmesin.!
Aðýzdan çýkan söz geri gelmiyor,
Piþman oldum demek fayda etmiyor.
Kabahat büyükse özür yetmiyor,
Ölçüp tartýn deyin özre deðmesin.!
TÝRYAKÝ her lafý tartarak yazar,
Düþünür taþýnýr sonuna saklar.
Edepsiz bir dili teneþir paklar,
Dil acý yaz derse el’e deðmesin.!
13 Þubat 2013
20.51
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.