Ýçten içe zaferini kutluyor
Karanlýðýn çocuklarý
Ýliklenirken
Gecenin düðmeleri
Sessiz yaþamlar
Huzursuz
Sýradan bir þehirde
Güdülü gözlerinden
Korkarak bakýyorlar yüzüme
Az ötede
Kadýnca söylenen
Bir aðýtýn
Ezgisine takýlýyor ayaðým
Suretim
Sasý kokan
Kaldýrýmlarýna düþüyor
Sokaðýn baþýnda
Solmuþ karanfiller
Pervasýzca gülüyorlar halime
Bakmadan solðunluklarýna
Ki;
Göremiyorlar çevrelerini saran çýyanlarý
Herkes unutmuþ adýný
Bu þehirde
Umutsuzluk çeyrek geçiyor
Umudu
Ve
Þehir
Kimliksizlerin üstüne yaðýyor
Kimse
Gocunmuyor aðýrlýðýndan…
Taylan KOÇ