Uslanmayacaksýn biliyorum, Hep köþe baþlarýndan topladým seni, Kavrayan hep ben oldum, Bir demet çiçek gibi, Ne zaman elimi üzerinden çeksem, Gözümü denetiminden, Sen savrulup gidiyorsun, Sen akrep ben yelkovan, Çemberli kýsýr döngüde turluyorum. Akrepsiz yelkovaný kim ne yapsýn, Býrakýpta seni gidemem. Yeter artýk dayanamýyorum, Ya zehrini sapla öldür, Ya kendine gel ,hayata döndür 27,11,2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşekant Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.