Yaðmuru dinlerken gözyaþlarýmý, Þimþeklerde öfkemi görürüm. Güneþte sevecenliðimi bulurum da... Neden aðladýðýmý , neden öfkelendiðimi, Yýllar geçtikçe unuturum.
Sadece neden sevdiðimi hiç unutmam, Sevdiklerimi hiç unutmam. Onlara aðladýðýmý hep hatýrlarým. Onlara öfkelendiðime hep utanýrým. Sevdiklerimi kaybettiðime hep hayýflanýrken, Yaðmuru dinlemek avutmaz beni Yaðmur dýþarda ,ben içerde aðlarým.
22/12/2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşekant Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.