SAKIN

’Güneþ gibisin, güneþsin çevrende’
Bu iltifat hoþuna gider ama
Sen sakýn güneþ olma!...
Güneþ ýsýtýr herkesi, aydýnlatýr da;
Kendisi ateþ topudur, yanar kavrulur...
Sen sakýn kavrulma!
Sen sakýn güneþ olma!

’Gözlerin pýrýl pýrýl ýþýk saçýyor’
Bu iltifat hoþuna gider ama
Sen sakýn ýþýk olma!...
Lambalar odayý gündüz gibi yapar da;
Tavan loþtur, karanlýktýr...
Sen sakýn karanlýkta kalma!
Sen sakýn ýþýk olma!

’Kahkahan daðda ýlýk bir meltem,
Çölde serin bir rüzgar gibi
Ferahlatýr yürekleri’ ama;
Sen sakýn aldanma!
Rüzgar bu, eser geçer
Ordan ora savrulur!
Sen sakýn savrulma!
Sen sakýn rüzgar olma!

Güneþsin diyen kavruluþunu;
Iþýksýn diyen loþ kalýþýný;
Rüzgarsýn diyen savruluþunu
Görebilse, fark edebilse, hissedebilse...
Güneþ te ol, ýþýk ta ol, rüzgar da!...
Kadir kýymet bilmeyen sevgiliye
Sen sakýn sevdalanma!
Sen sakýn yar olma!

SU KILICI


Sosyal Medyada Paylaşın: