‘’bizi çaðýrmayýn meþgulüz o filmi bir kere seyretmiþtik özür dileriz þimdi biraz öleceðiz
önce, küçük bir çadýr açacaðýz yalancýk ormanýnda ve tohumlar serpeceðiz düþlerden sarý, mavi, mor, pembe karabasan büyüyecek fidelerimiz üstümüze giydirip en renklisini yüzümüz içine gömecek kýblesini
özür dileriz ben ve þu… hani, yanaklarýnda eski gamzeleri olan. hani, saçlarýnda güneþleri solduran
küçük kýz ellerin ah o ince narin yalanlara hudutlar çizen zavallý ellerin çalakalem yazdýðýn, aþklarýn sakladýðýn, mýsralarýn belki, ardýndan aðlayacaklar ve siyahsýz ve lekesiz kelimelerin þiirlerinde kalacaklar cümlesiz
þimdi biraz öleceðiz devirip kirpikleri bir anda kapanacak zamanýn üstüne gözlerimiz
yitik benliðinin tümörü sol yanýmda güzel kýz düþen her kirpik tanesi yanaklarýma aðýr sevdalarý çýkarýp kapsül kapsül þiþesinden bir bardak þarabýnda gýrtlaðýmýza yuvarlayacaðýz
biriktirip gölgeleri yeþil kaðýt tomarlarýna gözlerimizle sýrlayacaðýz aynalara kayýtlara insan diye geçireceðiz þeytanýn adýný
alýp yataðýmýza seviþeceðiz kanlý eldivenleri çocuk ellerimize geçireceðiz ve bebekler doðuracaðýz karanlýða
hangi aydýnlýðý tutsak gecede tutsak kalacak kollarýmýz
bu yüzden jiletle kazýyýp her eksileni bileðimizden imzasýný tutacaðýz yüreðimizde
mükemmelliyetçi yalnýzlýðý boynumuza geçirip tabureyi itecek sessizliðimiz azýcýk öleceðiz sonra
Blackless Sosyal Medyada Paylaşın:
Blackless Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.