Cananý düþünürüm, bana nazý var mý ki Sadakati tam olan, ona sevdamý verdim Aklým yâre dolandý, acep narý var mý ki Ladesle iþim olmaz, cana gönlümü serdim
Haleti ruhiye mi; birde kalbime sordum Yürek saðlam olmalý, okuyan kendi sansýn Yârin gizi içinde, yine de hayra yordum Ölçülü davranýþta, isterim beni ansýn
Ýhanet daraðacý, hak eden onu bulsun Fark ettiðimdeyse, kalem kýrýp geçilir Dilek aðacý bilmem, sevmek kalýcý olsun Aczi yet ýrak dursun, gönle düþen seçilir
Belki hüsnü kuruntu, küsüpte burmak nazým Git gidebildiðince; alýnýrsa sözlerim Günah da alýnmaz ki; yâre de sormak lazým Yit yitebildiðince, salýnmazsa özlerim
Nerden düþtü aklýma; bu hýrs durup dururken Aklýmý þaþýrdým say, hüznüm de açaným ol Þeytan yoklayýp durur, aþk sineme vururken Bana sarýp sarmala, vuslatý saçaným ol
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.