Mazlum İnsan

Gazabýna maruz kaldý mazlum insan,
De bakalým neleri götürdün dünyadan?
Neler kaldý sana bu fani hayattan?
Ebedi olduðunumu sandýn ey Sultan?

Dünya diz çöksede karþýnda ne yazar,
Gideceðin son yer iki metre mezar,
Sonra baþlar kökten terleten sorular,
Unutma Allah diye aðlarsýn ey Sultan.

Maddiyat kurtuluþuna çare olmaz,
Her gördüðün meyve satýn alýnmaz,
Ateþten olandan sana yar olmaz,
Aç gözünü oyan ey aciz Sultan.

Öncelikle bak etrafýna haline þükret,
Ruzgundan, fakire, fukaraya lütf et,
Merhamet iste Rabbinden ve dua et,
Tandýra yaþ kereste olma ey Sultan.

Gelecek seninde düþtüðünde zaman,
Secdeye kapanýp aðladýðýn o an,
Kurtula bilmeyeceksin vicdanýndan,
Mahþerde hesap soracaklar ey Sultan.

Senin timsah gözyaþlarýna fayda vermez,
Zalime Rahman Allah rahim eylemez,
Zebanidən sana asla yardým gelmez,
Sonun yamanndýr, ýzdýrap ey Sultan.

Dostlarla yaþadýðýn anlýk macera,
Duman çekip yüksəlirdin semalara,
Ýyneyi batýrdýça damarlarýna,
Ey acizliði marifet sayan Sultan.

Düþünmedin bir gün toprak olacaksýn?
Malýnla, mülkünlə harab olacaksýn,
Bir taþýn üstünde resim kalacaksýn,
Kýrk gün sonra unutulacaksýn ey Sultan.

Giydirecekler sana da ateþten gömlek,
Ne kadar aðlasanda gelmeyecek kömek,
Dünyada padiþah idin ​​orada köpek,
Yemeðe kemik arayacaksýn ey sultan.

Günah denizdir daldýkça boðulacaksýn,
Kulaç atsanda yüze çýkamayacaksýn,
Sen her halu-Karda yine dibe vuracak,
Sonunda ölümü tatacaksýn ey sultan.
Sosyal Medyada Paylaşın: