Mesafeler výz gelir engel döþeli yola
Ýçimdeki güç ile, yeri yarar geçerim
Yurduna özüm düþmüþ bakamam saða sola
Niyetimi pay eyle, sanma ki vaz geçerim
Muhabbet ilanýmý asmýþým perçemine
Gönlümdeki hatunun adý sensin Emine
Âb-ý hayat olmuþsun içtiðim kadehime
Günahýmla sevabým dolup dolup boþalýr
Ömrüme yetenimsin, sevgin ise lehime
Varlýðýndýr sermayem gerisi bomboþ kalýr
Huzur buldum sinende, var mý gerek yemine?
Ýþte boynum sehpada, kadý sensin Emine
Can canda sarmalanmýþ döner durur yorulmaz
Sevdayla tavaf eden derviþin tanýðýyým
Aþk kokan nefesine baþka yoldaþ sorulmaz
Gamzesine hapsolmuþ gülüþün sanýðýyým
Meþk ile zýlgýt çeker aklým sevgi demine
Bahtýmýn ikbâlinde arzum sensin Emine
Gülhatmili kokunla uyandýðým her sabah;
Doðan gün perde perde düþlerimde açýlýr
Saçlarýn ihtilâlim, hanemde perili þah
Çöreklenir ruhuma duygularým saçýlýr
Bilinen nihayetle düþüyorsam zemine
Kaybolduðum dehlizin dibi sensin Emine
Iþýk sensin, renk sensin, gözümdeki nur sensin
Aynalar matemiyle sokulur aramýza
Has(r)et coðrafyasýnda en nadide desensin
Ben ki cefakâr meftun, senden istesem rýza
Varsam hâk divanýna yalvarsam en Emin’e
Ýki kapýlý handa yazýn olsam Emine
Nezahat YILDIZ KAYA