deniz-ce
evvel-siz
deniz-ce

evvel-siz











Boşluğu sarıyor kolları
Yokluk
Yoksunluk
Yolsuzluk ki yürümesine engel
Adımları kararsız ayakların talihine özenecek kadar beter hâli



-I-

Yar ucunda dururken
Yâr ucunda dururken vedanın
Diline yapışıyor damağı
Susuzluk hücrelerini ele geçiriyor
Sahiplenmediği sıfatların ah’ı tutuyor besbelli
Ki hayat yaramaz çocuklar gibi oynarken zihniyle
Bahçesine düşen topu patlattığı elleri sızlıyor soğuktan
Vicdanı, en mat renklerle resim çiziyor ufkuna
Tanrı eleştirir mi bilinmez ama
Aklı bombardımanda

Sağ çıkmak umrunda değil.


-II-


Vazgeçişler biraz da teslimiyet barındırıyor içinde
Ve teslimiyet durulaştırıyor ruhu
Benlik savaşlarının namağlubu çekilince sahneden
Sonsuz siesta…


Dinlen içindeki yokluğun huzurunda
Dilenirken ellerin rüzgâra gizliden
Gözlerinden düşen her resimle barış imzala
Vakit varken.



Dinen fırtınanın ardındaki manzarayla yüzleşmen için
Daha erken.





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.