AĞAÇ SEVGİSİ

Çocukken köyümde bir aðaç vardý
Birgün baktým sanki çürümüþ aðaç
Hemen koþup dal budadým, su verdim.
Açtý yapraðýný kurumuþ aðaç.

Etrafina birkaç tane ekledim
Günler geçti, aylar geçti bekledim.
Bir yýl sonra köy halkýyla yokladým
Baktýk, her tarafý bürümüþ aðaç.

Budak atýp, çiçek verdi gül gibi
Kuru yerler yaðmur çekti sel gibi
Gölgesinde bir çay içtim bal gibi
Dedim: Yalnýzlara yar imiþ aðaç.

Aðaçlý yer saðlýklý olur, kalkýnýr
Heyelanda, sanma evin yýkýlýr.
Aðaçlý köy felaketten kurtulur.
Bilsinler çok faydan varimiþ aðaç.

Aðaçlý yer yaðmur çeker üstune
Sakýn girme yaþ aðacýn kastýna
Sayatoglu: aðaç ektir, dostuna
Nice yýl bizleri korumuþ aðaç.

Aþýk Yusuf Sayatoðlu
Kars, 1979.



Sosyal Medyada Paylaşın: